Van die meisjes die alleen met jongens praten, omdat meisjes niet interessant genoeg zijn. Van die meisjes die interessant proberen te doen terwijl ze heel goed weten dat de meisjes die niet zo doen, juist degenen zijn die interessant zijn. Die jurkjes die net onder de ronding van hun bips verdwijnt, zodat ze net niet 'all too revealing' zijn. Die jurkjes die zo leuk omhoog waaien boven de metro's, bij die roosters.. waar vieze maar wel warme lucht uit komt dwarrelen. Die wimpers, zo lang zo nep en zo geplamuurd. Die wimpers, zo kort en zo natuurlijk, zo heerlijk knipperend als ze haar ogen sluit bij het slaken van een gaap. Die lieveheersbeestjes, die op de meest onverwachte plekken verschijnen, omdat ze mysterieus en stiekem zijn. Ze hebben iets weg van het magische. Daar heb ik vandaag een tentamen over geschreven. Ik sloeg heel vraag 6 over, zonde. De tijd was op. De wijzers op de 11 en de 12.
Mijn nagels zijn nog zilver, morgen maar even eraf halen.
No comments:
Post a Comment